Տարեդարձդ շնորհավո՛ր, իմ մանկության խիզախ Հերոս․․․ Քո ազատագրած Քարվաճառը հանձնվեց՝ քո իսկ ծննդյան օրը
․․․Իմ մանկության հուշերում Արցախի Քարվաճառի ազատագրումն այլ կերպար ուներ, այն կապված է հորս հուշերի հետ՝ ով բախտ է ունեցել մասնակցելու Քարվաճառի ազատագրման գործողությանը։ Այդ ժամանակ Հայրս Աշանի ձորակի պաշտպանական շրջանի շտաբի պետի տեղակալն էր։
Հորս հիշողությունները ոչ միայն Քարվաճառի՝ Արցախի հյուսիսային դարպասի, ազատագրման նշանակության մասին էր, այլ Ավոյի` Մոնթեի խիզախության, ողջախոհության եւ մարդկային տեսակի մասին, բոլոր իրավիճակներում ճիշտ դասավորումների եւ հաշվարկած քայլերի, նվիրվածության, մասին։
Հորս մազերը սպիտակ էին, Ավոն, երբ տեսավ նրան՝ ասաց` ես ամաչում եմ քո սպիտակ մազերից, որքան երիտասարդ տղաներ կան` քեզ մոտ պահիր եւ սպասե՛ք հրամանի։ Ավոն այդպես փորձեց խնայել երիտասարդին եւ տարեցին, նույնիսկ այդ պահին, երբ կենաց-մահու պայքար էր` նրա մեջ խոսեց մարդ տեսակը։ Նա նրանց պահեց թիկունքի պաշտպանության համար։
Այսօր Մոնթեի տարեդարձն է, ամեն տարի հպարտություն կար նրան այցելողների հայացքներում, այսօր` անկարողության զգացում, պարտության հետ անհաշտության ներքին պայքար։
4 տարի առաջ` այս օրը, Ավոյի ծննդյան օրը՝ թշնամուն հանձնվեց Արցախի հյուսիասյին դարպասը, որից հետո սկսվեց Արցախի մաս-մաս հանձնումը։
Պատմությունը, չգիտեմ, կների մեզ, բայց նրանք, ովքեր տեսել են հաղթանակի շունչը՝ չեն կարող համակերպվել իրականության հետ։
Վերադարձ լինելու է․․․ Տարեդարձդ շնորհավո՛ր, իմ մանկության խիզախ Հերոս․․․
Հ․Շինդյան