Մենք պիտի միասին ամեն ինչ անենք՝ փրկելու և՛ Արցախը, և՛ Հայաստանը. առանց մեկի մյուսի փրկությունն անհնար է. Արթուր Մոսիյան

Անկախի զրուցակիցն է Արցախի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավոր Արթուր Մոսիյանը:
-Ադրբեջանցիների կողմից այսօրվա սադրանքն ավելի շատ հեռուն գնացող, Արցախի տարածքում հանքարդյունաբերության տույժ-տուգանքները հաշվարկելու, հետազոտելու հնարավորությա՞նն էին ուղղված, թե՞ պարզապես Բերձորի միջանցքի վերահսկողությանն են ուզում հասնել:
-Ես կարծում եմ՝ և՛ մեկը, և՛ մյուսը: Այդ ադրբեջանական սադրանքում ոչ մի բնապահպան էլ չկա, դա Ադրբեջանի կողմից կազմակերպված սադրանք էր: Եվ եթե նկատել եք, Հայաստանի իշխանությունները ոչ մի ձայն չհանեցին, չարձագանքեցին: Եվ ես միշտ ասում էի, որ այս իշխող խմբակը թե՛ Արցախի, թե՛ Հայաստանի համար աղետաբեր են:
Շատերը մտածում են, թե որպես ընդդիմության ներկայացուցիչ եմ խոսում: Այսօրվա Ադրբեջանի կողմից իրականացված սադրանքն ու Հայաստանի իշխանությունների կողմից քար լռությունը իմ ասածի վառ արդյունքն են:
-Լավրովը նախօրեին հայտարարությամբ հանդես եկավ, որը բուռն քննարկումների պատճառ դարձավ: Իրականում ի՞նչ էր փորձում ասել Լավրովը:
-Լավրովն ուզում էր ասել, որ Հայաստանի իշխանությունները, փաստորեն, ձեռքերը լվացել են Արցախից: Լավրովը փորձում էր ասել, որ Հայաստանի իշխանությունները ոչ թե փորձում են խոսել Արցախի կարգավիճակի, այլ Ղարաբաղում ապրող հայ բնակչության իրավունքների մասին:
Եվ Լավրովն ասում է, որ Ադրբեջանը պատրաստ է Արցախում ապրող հայերին Ադրբեջանի քաղաքացիների իրավունքներ տալ: Դա էին ասում Լավրովը և վերջերս «Հայաստան» խմբակցության պատգամավորների ներկայացրած Ազգային Ժողովի հայտարարության նախագծի վերաբերյալ քննադատությունները, որ Արցախի Հանրապետություն բառերը պետք է հանեն՝ դրա վառ ապացույցն են: Այս ամեն ինչը բերում է մի եզրակացության, որ Ալիևն ու Փաշինյանը Արցախի հարցում և Արցախի հետ խոսում են նույն լեզվով:
-Նորից վերադառնալով այսօր ճանապարհը փակած ադրբեջանցիներին՝ արդյո՞ք սա վտանգավոր նախադեպ չի ստեղծում:
-Շատ վտանգավոր նախադեպ է, և ես ասում եմ՝ Հայաստանի իշխանությունների քար լռության պարագայում դա դառնում է անչափ վտանգավոր:
-Հնարավո՞ր է, որ ադրբեջանցիները փորձում են ռազմական գործողությունների վերսկսման հանգեցնել, թե՞ սա ավելի շատ հոգեբանական տեռորի ենթարկելու միջոց է:
-Սա բնակչությանը հոգեբանական տեռորի ենթարկելու ձևերից մեկն է, և կգնա դա պատերազմական գործողությունների, թե չէ, չեմ կարող ասել, բայց որ հոգեբանական տեռորի են ենթարկում Արցախի բնակչությանը, կրկնում եմ, Հայաստանի իշխանությունների քար լռության պայմաններում մեզ արդեն մտորելու տեղիք է տալիս:
-Ադրբեջանական լրատվամիջոցները շրջանառում են տեղեկություն, թե Ստեփանակերտ են ներթափանցել տասնչորս իրանցիներ, որպեսզի ռուս խաղաղապահների վերահսկողության տակ գտնվող Արցախի տարածքներում տեղի զինված բանդաներին դիվերսիոն և ահաբեկչական գործողությունների իրականցում սովորեցնեն:
-Եթե Ադրբեջանի տելեգրամյան ալիքներով ու քարոզչամեքենաներով սկսում են ասել, թե իրանցիները եկել են Ստեփանակերտ ռուս խաղաղապահների թողտվությամբ և այլն, նախ նման բան չկա, երկրորդ՝ նրանք հերթական սադրանքի են գնում և հող են նախապատրաստում այսպես կոչված հակաահաբեկչական հնարավոր ինչ-որ գործողությունների համար:
—Ընդ որում թիրախավորում են Իրանին և ռուս Խաղաղապահ ուժերին, այո՞:
-Իհա՛րկե, և՛ խաղաղապահ ուժերին և՛ Իրանին են թիրախավորում: Պարզապես հռետորական հարց է առաջանում, ո՞ւր են Հայաստանի իշխանությունները:Ինչո՞ւ են քար լռություն պահպանում, իմանալով հանդերձ, որ դա սադրանքի տանող գործողություն է:
—Նույն լռությունը պահպանում են, երբ Հայաստանի սուվերեն տարածքում թշնամու զորամիավորումներն են հաստատվել:
-Եթե նույն լռությունը պահպանում են, երբ Հայաստանի սուվերեն տարածք են մտնում ադրբեջանցիները, այստեղ եզրակացությունը մեկն է՝ մարդիկ իրականացնում են թուրք-ադրբեջանական տանդեմի ծրագիրը:
-Իրանի դեմ հարված լինելո՞ւ է, և այդ դեպքում Հայաստանն ու Արցախը ի՞նչ վիճակում են հայտնվելու:
-Ես չգիտեմ. մենք միշտ մտածում ենք, թե Իրանն ինչ է անելու, այս մեկն ինչ է անելու: Մեր ժողովուրդը դադարել է մտածել մեր հայրենիքը փրկելու համար, ինքը ինչ կարող է անել:
—Այս պարագայում արցախահայերը ի՞նչ կարող են անել գոնե Արցախը փրկելու համար:
-Մեզ համար գոնե Արցախ հասկացություն չկա: Մեզ համար թե՛ Արցախը, թե՛ Հայաստանը, Մարտակերտը, Ստեփանակերտը նույնն են, և մենք միասնական անվտանգային համակարգում ենք գտնվում: Եթե նկատել եք, ես Հայաստան բառ չեմ օգատգործում, ես ասում եմ Հայաստանի ապիկար իշխանություններ, խոսքը Հայաստանի մասին չէ: Մենք պիտի միասին ամեն ինչ անենք, որպեսզի կարողանանք փրկել և՛ Արցախը, և՛ Հայաստանը. առանց մեկի մյուսի փրկությունն անհնար է:
—Այնուամենայնիվ, այդ սև ու սպիտակների, արցախցի—հայաստանցի արատավոր տարբերակումը հատկապես վերջին տարիներին առավել ագրեսիվ դրսևորումներ էր ստացել: Կկարողանա՞նք այդ տարանջատումը, բևեռացումը արմատախիլ անել մեր հասարակության միջից:
-Հնարավոր կլինի, հենց այս ազգադավերը հեռանան իշխանությունից, ամեն ինչ էլ հնարավոր կլինի: Եվ այդ հայաստանցի-ղարաբաղցի, սև-սպիտակ տարբերակումը արմատախիլ անել հնարավոր է մի դեպքում, եթե պետական լծակներ ունեցող մարդկանց՝ այդ ազգադավներին, հեռացնենք. ուրիշ ձև հնարավոր չէ: