Մենք պիտի միասին ամեն ինչ անենք՝ փրկելու և՛ Արցախը, և՛ Հայաստանը. առանց մեկի մյուսի փրկությունն անհնար է. Արթուր Մոսիյան
Գլխավոր » Լրահոս » Մենք պիտի միասին ամեն ինչ անենք՝ փրկելու և՛ Արցախը, և՛ Հայաստանը. առանց մեկի մյուսի փրկությունն անհնար է. Արթուր Մոսիյան

Մենք պիտի միասին ամեն ինչ անենք՝ փրկելու և՛ Արցախը, և՛ Հայաստանը. առանց մեկի մյուսի փրկությունն անհնար է. Արթուր Մոսիյան

Անկախի զրուցակիցն է Արցախի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավոր Արթուր Մոսիյանը:

-Ադրբեջանցիների կողմից այսօրվա սադրանքն ավելի շատ հեռուն գնացող, Արցախի տարածքում հանքարդյունաբերության տույժ-տուգանքները հաշվարկելու, հետազոտելու հնարավորությա՞նն էին ուղղված, թե՞ պարզապես Բերձորի միջանցքի վերահսկողությանն են ուզում հասնել:

-Ես կարծում եմ՝ և՛ մեկը, և՛ մյուսը: Այդ ադրբեջանական սադրանքում ոչ մի բնապահպան էլ չկա, դա Ադրբեջանի կողմից կազմակերպված սադրանք էր: Եվ եթե նկատել եք, Հայաստանի իշխանությունները ոչ մի ձայն չհանեցին, չարձագանքեցին: Եվ ես միշտ ասում էի, որ այս իշխող խմբակը թե՛ Արցախի, թե՛ Հայաստանի համար աղետաբեր են:

Շատերը մտածում են, թե որպես ընդդիմության ներկայացուցիչ եմ խոսում: Այսօրվա Ադրբեջանի կողմից իրականացված սադրանքն ու Հայաստանի իշխանությունների կողմից քար լռությունը իմ ասածի վառ արդյունքն են:

-Լավրովը նախօրեին հայտարարությամբ հանդես եկավ, որը բուռն քննարկումների պատճառ դարձավ: Իրականում ի՞նչ էր փորձում ասել Լավրովը:

-Լավրովն ուզում էր ասել, որ Հայաստանի իշխանությունները, փաստորեն, ձեռքերը լվացել են Արցախից: Լավրովը փորձում էր ասել, որ Հայաստանի իշխանությունները ոչ թե փորձում են խոսել Արցախի կարգավիճակի, այլ  Ղարաբաղում ապրող հայ բնակչության իրավունքների մասին:

Եվ Լավրովն ասում է, որ Ադրբեջանը պատրաստ է Արցախում ապրող հայերին Ադրբեջանի քաղաքացիների իրավունքներ տալ: Դա էին ասում Լավրովը և վերջերս «Հայաստան» խմբակցության պատգամավորների ներկայացրած Ազգային Ժողովի հայտարարության նախագծի վերաբերյալ քննադատությունները, որ Արցախի Հանրապետություն բառերը պետք է հանեն՝ դրա վառ ապացույցն են: Այս ամեն ինչը բերում է մի եզրակացության, որ Ալիևն ու Փաշինյանը Արցախի հարցում և Արցախի հետ խոսում են նույն լեզվով:

-Նորից վերադառնալով այսօր ճանապարհը փակած ադրբեջանցիներին՝ արդյո՞ք սա վտանգավոր նախադեպ չի ստեղծում:

-Շատ վտանգավոր նախադեպ է, և ես ասում եմ՝ Հայաստանի իշխանությունների քար լռության պարագայում դա դառնում է անչափ վտանգավոր:

-Հնարավո՞ր է, որ ադրբեջանցիները փորձում են ռազմական գործողությունների վերսկսման հանգեցնել, թե՞ սա ավելի շատ հոգեբանական տեռորի ենթարկելու միջոց է:

-Սա բնակչությանը  հոգեբանական տեռորի ենթարկելու ձևերից մեկն է, և կգնա դա պատերազմական գործողությունների, թե չէ, չեմ կարող ասել, բայց որ հոգեբանական տեռորի են ենթարկում Արցախի բնակչությանը, կրկնում եմ, Հայաստանի իշխանությունների քար լռության պայմաններում մեզ արդեն մտորելու տեղիք է տալիս:

-Ադրբեջանական լրատվամիջոցները շրջանառում են տեղեկություն, թե Ստեփանակերտ են ներթափանցել տասնչորս իրանցիներ, որպեսզի ռուս խաղաղապահների վերահսկողության տակ գտնվող Արցախի տարածքներում տեղի զինված բանդաներին դիվերսիոն և ահաբեկչական գործողությունների իրականցում սովորեցնեն:

-Եթե Ադրբեջանի տելեգրամյան ալիքներով ու քարոզչամեքենաներով սկսում են ասել, թե իրանցիները եկել են Ստեփանակերտ ռուս խաղաղապահների թողտվությամբ և այլն, նախ նման բան չկա, երկրորդ՝ նրանք հերթական սադրանքի են գնում և հող են նախապատրաստում այսպես կոչված հակաահաբեկչական հնարավոր ինչ-որ գործողությունների համար:

Ընդ որում թիրախավորում են Իրանին և ռուս Խաղաղապահ ուժերինայո՞:

-Իհա՛րկե, և՛ խաղաղապահ ուժերին և՛ Իրանին են թիրախավորում: Պարզապես հռետորական հարց է առաջանում, ո՞ւր են Հայաստանի իշխանությունները:Ինչո՞ւ են քար լռություն պահպանում, իմանալով հանդերձ, որ դա սադրանքի տանող գործողություն է:

Նույն լռությունը պահպանում եներբ Հայաստանի սուվերեն տարածքում թշնամու զորամիավորումներն են հաստատվել:

-Եթե նույն լռությունը պահպանում են, երբ Հայաստանի սուվերեն տարածք են մտնում ադրբեջանցիները, այստեղ եզրակացությունը մեկն է՝ մարդիկ իրականացնում են թուրք-ադրբեջանական տանդեմի ծրագիրը:

-Իրանի դեմ հարված լինելո՞ւ է, և այդ դեպքում Հայաստանն ու Արցախը ի՞նչ վիճակում են հայտնվելու:

-Ես չգիտեմ. մենք միշտ մտածում ենք, թե Իրանն ինչ է անելու, այս մեկն ինչ է անելու: Մեր ժողովուրդը դադարել է մտածել մեր հայրենիքը փրկելու համար, ինքը ինչ կարող է անել:

Այս պարագայում արցախահայերը ի՞նչ կարող են անել գոնե Արցախը փրկելու համար:

-Մեզ համար գոնե Արցախ հասկացություն չկա: Մեզ համար թե՛ Արցախը, թե՛ Հայաստանը, Մարտակերտը, Ստեփանակերտը նույնն են, և մենք միասնական անվտանգային համակարգում ենք գտնվում: Եթե նկատել եք, ես Հայաստան բառ չեմ օգատգործում, ես ասում եմ Հայաստանի ապիկար իշխանություններ, խոսքը Հայաստանի մասին չէ: Մենք պիտի միասին ամեն ինչ անենք, որպեսզի կարողանանք փրկել և՛ Արցախը, և՛ Հայաստանը. առանց մեկի մյուսի փրկությունն անհնար է:

—Այնուամենայնիվ, այդ սև ու սպիտակների, արցախցի—հայաստանցի արատավոր տարբերակումը հատկապես վերջին տարիներին առավել ագրեսիվ դրսևորումներ էր ստացել: Կկարողանա՞նք այդ տարանջատումը, բևեռացումը արմատախիլ անել մեր հասարակության միջից:

-Հնարավոր կլինի, հենց այս ազգադավերը հեռանան իշխանությունից, ամեն ինչ էլ հնարավոր կլինի: Եվ այդ հայաստանցի-ղարաբաղցի, սև-սպիտակ տարբերակումը արմատախիլ անել հնարավոր է մի դեպքում, եթե պետական լծակներ ունեցող մարդկանց՝ այդ ազգադավներին, հեռացնենք. ուրիշ ձև հնարավոր չէ:

1