«Հաղթանակի կարևորագույն պայմանն անմնացորդ նվիրումն է, ազնիվ ու վճռական պայքարը ». Պետրոս Ղևոնդյան

Հաղթանակի կարևորագույն պայմանն, ինչպես բազմիցս նշում էր Պետոն, անմնացորդ նվիրումն է, ազնիվ ու վճռական պայքարը:
Այսօր Ազգային հերոս Պետրոս Ղևոնդյանի՝ Պետոյի, հիշատակի օրն է:

Պետրոս Ղեւոնդյանը ծնվել է 1964-ի հունվարի 30-ին Պռոշյան գյուղում: Եղել է Շուշի առանձնակի գումարտակի հրամանատարի տեղակալը, Պռոշյանի կամավորական ջոկատի փոխհրամանատարը։

Իր հրամանատարությամբ գործող գումարտակի հետ նա մասնակցել է Շահումյանի, Մարտակերտի, Մարտունու և Հադրութի շրջանների տասնյակ բնակավայրերի ազատագրման մարտերին, Քելբաջարի հենակետերի ոչնչացման գործողությանը՝ բազմիցս ցուցաբերելով խիզախություն ու հերոսություն։

Զոհվել է 1994 թ. փետրվարի 14-ին Քարվաճառում: Այդ օրը մարտի դաշտում վիրավոր զինվոր էր միայնակ մնացել: Շտապօգնության մեքենայի անձնակազմը չէր համարձակվում առաջ շարժվել, քանի որ թշնամին ականապատել էր ճանապարհը: Պետոն ինքն է նստում շտապօգնության մեքենայի ղեկին և միայնակ շտապում վայրկեան առաջ մարտադաշտից դուրս բերել վիրաւոր մարտիկին:

Մի քանի ակնթարթ անց լսվում է պայթիւն՝ ականի բեկորներից զոհվում է Պետրոս Ղևոնդյանը:

Որ ճակատում էլ եղավ Պետոն, որ մարտին էլ որ մասնակցեց, մշտապես մնաց նույն հոգատար ընկերն ու հրամանատարը, համեստ ու լռակյաց զինվոր: