ՀՅԴ շարքերը համալրել են 7 նորագիրներ
Այսօր՝ սեպտեմբերի 21-ին, Աշոտ Ղուլյանի հուշակոթողի մոտ հանդիսավոր երդման արարողությամբ ՀՅԴ շարքերն են համալրել 7 նորագիրներ։
Արարողությանը ներկա էին ՀՅԴ Արցախի Կենտրոնական կոմիտեի անդամները, ՀՅԴ Ստեփանակերտի և շրջանների կոմիտեների ներկայացուցիչներ, ՀՅԴ Արցախի երիտասարդական միության անդամներ։
Նախքան երդման արարողությունը, ներկաները ծաղիկներ են խոնարհել Աշոտ Ղուլյանի հուշակոթողին։
Կուսակցական երդման արարողությունից հետո տեղի ունեցավ նաև խոստման արարողություն, որի ընթացքում ՀՅԴ Արցախի երիտասարդական միության շարքեր համալրել են 2 նորագիրներ։
ՀՅԴ երման արարողության կնքահայրը՝ Ալյոշա Գաբրիելյանն էր, իսկ խոստման արարողության կնքահայրը՝ Սերգեյ Շահվերդյանը։
Ալյոշա Գաբրիլյանը նախքան երդման արարողությունը նշեց, որ նորագիրների համար սա հիշարժան օր է լինելու, քանի որ համալրում են մի կուսակցության շարքեր, որն անցել են պատերազմի բովով, իր ժողովրդի կողքին է եղել, և ինչպես երդման տեքստի մեջ է ասվում՝ պետք է պատրաստ լինեն անգամ կյանքի գնով պաշտպանելու հայրենիքը։
Սերգեյ Շահվերդյանն էլ նշեց, որ ՀՀ անկախության տոն օրվա կապակցությամբ կազմակերպված երդման և խոստման արարողությունները հատկապես կարևոր են այն առումով, որ այս օրերին խալխլված է Հայաստանի անկախությունը։
«Հայաստանի 1-ն և 3-րդ հանրապետությունները իրենց անկախությունը ձեռք են բերել երիտասարդների ավյունով՝ ավագ սերնդի աջակցությամբ։ Դուք մեկ քայլ եք անում դեպի Արցախի վերարժևորում, դեպի մայր Հայաստանի հետ վերամիավորում»,-ասել է նա։
Երդման և խոստման արարողություններից հետո կուսակցության շարքերը համալրած ընկերներին շնորհավորել են ներկաները, որից հետո օրվա առիթով Լեռնիկ Հովհաննիսյանը իր խոսքն է ուղղել նրանց։
Լեռնիկ Հովհաննիսյանը նշեց, որ դաշնակցության պայքարի ուղին շատ դժվար է։
«Բոլորը պառակտվել են․ արմենակները վերացել են, ռամկավարները հոգեվարքի մեջ են, սակայն Դաշնակցությունը իր կուռ կարգապահությամբ կարողանում է շարունակել իր սկսած պայքարը»։
Լեռնիկ Հովհաննիսյանի համոզմամբ՝ մեր ժողովուրդը լավ չի ճանաչում Դաշնակցությանը, քանի որ 70 տարի շարունակ սովետական ժամանակաշրջանում դաշնակցության դեմ հակաքարոզչություն էր տարվում, իսկ Արցախյան շարժումից հետո, երբ սկսվեց պատերազմը, Դաշնակցությունը ժամանակ չուներ Հայաստանում ինքնաքարոզչությամբ զբաղվելու․ կարևորը պատերազմի դաշտում հաղթանակի կերտումն էր։
«Բոլորն էլ գիտեն, որ ինքնապաշտպանական մարտերը առաջին հերթն կազմակերպվել են դաշնակցության միջոցով, իսկ առաջին զենքերը դաշնակցականներն են բերել Արցախ։ Հենց այդ պատճառով ժողովուրն իր հայացքն ուղղեց դեպի Դաշնակցություն, իսկ երբ եկավ խաղաղության ժամանակները, մեր ընկերներին բանտեր նետեցին»,-նշել է Լեռնիկ Հովհաննսյանը։
Նորագիրներից Քարամյան Էլինան «Ապառաժ»-ի հետ զրույցում հուզումքով է նշում, որ իր ամուսինը` Մավրիկ Գրիգորյանը,ով զոհվել է 44-օրյա պատերազմում, նույնպես կուսակցական էր և երդվել էր նույն այս վայրում։
«Ամուսնուս զոհվելուց հետո, ես որոշել եմ նրա սկսած պայքարը կիսատ չթողնել՝ երդվելով նրա երդման վայրում՝ զենքի վրա։
Էլինա Քարամյանը ապագան միայն Դաշնակցության հետ է պատկերացնում և վստահորեն նշում, որ պարտավոր ենք մեր սկսած պայքարն ի վերջո հաղթանակով պսակել՝ հանուն այն բոլոր նահատակների, ովքեր իրենց կյանքն են տվել հայրենիքի ազատության համար։
