Հերոսի մեծարում Ստեփանակերտում
Գլխավոր » Գաղափարական » Հերոսի մեծարում Ստեփանակերտում

Հերոսի մեծարում Ստեփանակերտում

Այսօր կեսօրին Ստեփանակերտի Սուրբ Հակոբ եկեղեցու բակը մարդաշատ էր: Մի քանի հազար մարդ հանաքվել էին հունվարի  19-ին Ղարաբաղա-ադրբեջանական սահմանին ադրբեջանական զինուժի իրականացրած դիվերսիոն հարձակման հետեւանքով զոհված կրտսեր սերժանտ Արմեն Հովհաննիսյանի հիշատակը հարգելու համար  կազմակերպված հոգեհանգստի արարողությանը եւ մոմավառությանը:

 

Մոմավառությանը ներկա էին Արցախի նախագահը, գործադիր եւ օրենսդիր մարմնի ներկայացուցիչներ, քաղաքական գործիչներ, Պաշտպանության բանակի սպայական կազմը եւ պարզապես սովորական քաղաքացիներ, ովքեր եկել էին աղոթելու  հերոս զինվորի հոգու հանգստության համար:

 

ԼՂՀ Ազգային ժողովի <<Դաշնակցություն>> խմբակցության պատգամավոր Կամո Բարսեղյանի հավաստմամբ յուրաքանչյուր հայ զինվոր նման իրավիճակում պարտավոր է իրեն դրսեւորել այնպես ինչպես  մեր սուրբ նահատակն է վարվել. <<Իմ համոզմամբ, այսօր այս մարդիկ, ովքեր եկել են մասնակցելու Արմեն Հովհաննիսյանի հիշատատակի համար կազմակերպված մոմավառությանը եւ հոգեհանգստի արարողությանը, նրանցից յուրաքանչյուրի մոտ բարոյական զարթոնք է արթնանում, պատասխանատվության զգացում է արդնանում, ինչպես նաեւ հայրենասիրական մղումներ է արդնանում յուրաքանչյուրի մեջ: Տա Աստված, որ մեր բոլոր զինվորները նման իրավիճակում կարողանան մեր հերոս զինվորի նման վարվել>>:

 

Արտակ Արզումանյանն ով նոր է զորացրվել ծառայությունից մոմավառության էր եկել իր ընկերների հետ. <<Եկել ենք, որպեսզի  մեր խորին ցավակցությունը հայտնենք  Արմենի ընտանիքին, հարազատներին: Նրանց հետ միասին մենք էլ ենք սգում նրա կորուստը: Ինքս ծառայել եմ բանակում եւ շատ մեծ ցավ եմ ապրում կատարվածի համար>>:  

 

Աստղիկ Բաբայանի խոսքերով  մենք պետք է կարողանանք բանակում այնպիսի բարոյահոգեբանական իրավիճակ ստեղծենք, որ մեր մեկ զինվորի դիմաց հակառակորդը  10 զինվորով հատուցի. <<Կարծում եմ, որ պետք է պարգեւատրվի ոչ միայն Արմենը, այլ նաև պետք է հանրությանը ներկայացնեն Արմենի կողքին կանգնած այն  9 զինվորների անունները, ովքեր պետք է արժանանան պետական պարգեւների, ինչպես նաեւ պետք է ծրագրվի եւ գործադրվի համապատասխան վրիժառու գործողություն, որոնք պետք է հանրության սեփակյանությունը դառնան եւ այդ գործողության մասնակիցներն արժանանան բարձրագույն պարգեւների>>:

 

<<Բոլորովին վերջերս եմ ավարտել ժամկետային զինծառայությունս: Ես չեմ հասկանում մեր պաշտոնական հայտարարությունները, որտեղ նման գործողությունները որկակվում են որպես սադրանք,- նշեց Համլետ Մխիթարյանը, — Սա պատերազմ է: Իսկ նման գործողությունները պատերազմական պայմաններում համարժեք պատասխան են ստանում: Սադրանք բառի բառարանային իմաստը որեւէ վատ գործի դրդելն է, սակայն ներկա իրավիճակում համարժեք կեցվածք ցույցաբերելը ոչ թե թշնամու դրդմամբ պետք է իրականացվի, այլ դա պետք է լինի մեր կողմից բնական հակազդեցություն, դեռ ավելին նման իրողությունների կանխման հիմնական երաշխիքը մեր կարծր եւ նախահարձակ կեծվածքը կարող է լինել>>: 

 

Անի ԱԶԱՏՅԱՆ

1