Պարենք հայերեն, խոսենք հայերեն եւ ապրենք հայորեն
<<Պարենք հայերեն>> երիտասարդական նախաձեռնությունը հուլիսի 6-8 կրկին Արցախում էր: Երիտասարդական նախաձեռնությունը 2011 թվականից շրջում է Հայաստանի եւ Արցախի մի շարք գյուղերով եւ քաղաքներով եւ ազգային ավանդական պարեր ուսուցանում:Սա մի խումբ երիտասարդների ` “Կարին” ավանդական երգի պարի համույթի սիրողական խմբի անդամների նախաձեռնությունն է:
25-30 հոգուց բաղկացած նախաձեռնությունը ինքնաֆինանսավորվող նախաձեռնություն է, յուրաքանչյուրը իր ներդրումն է կատարում եւ կազմակերպվում միջոցառումներ: Արցախ կատարած այցի շրջանակներում նրանց Ստեփանակերտում եւ Շուշիում օժանդակել է ԼՂՀ մշակույթի եւ երիտասարդության հարցերի նախարարությունը` տրամադրելով տեխնիկա, իսկ Գանձասարում նրանց կազմակերպչական հարցերով օժանդակել է Գանձասարի քահանա Տեր Գրիգորը:
«Ամեն ամսվա վերջին ուրբաթ օրը, “Կարին” պարի համույթը կազմակերպում է “Մեր պարերը եւ մենք” միջոցառումը, որի ընթացքում սովորեցնում ենք մեր ազգային պարերը: Որոշեցինք ավելի հաճախ հավաքվել եւ տարբեր տեղեր պարել ու սովորեցնել պարել` սկզբում Երեւանում հետո նաեւ մարզերում, սահամանամերձ մի քանի գյուղերում, եղել ենք նաեւ Արցախի Շահումյանի շրջանում>>,- նշեց նախաձեռնության անդամ Վարդուհի Բուչախչյանը:
Արցախյան պատերազմի հերոս Դուշման Վարդանի քույրը` Արմինե Ստեփանյանը, դստեր` Անահիտի հետ նախաձեռնության անդամ է: Արմինե Ստեփանյանը Հայոց լեզվի եւ գրականության ուսուցչուհի է, առաջին անգամ հաճախեց ազգային պարի դասընթացների իր աշակերտուհու հրավերով:
«Ես իմ խոսքը ե’ւ պարով եմ ասում ե’ւ հայերեն խոսելով, եւ ունեմ բանաձեւ` <<Պարենք հայերեն, խոսենք հայերեն եւ ապրենք հայորեն>>: Ես չէի պատկերացնում, որ 1992-ին իջեցրած թեւերս նորից բարձրացնեմ ու պարեմ, ես իմ վերջին պարը պարել եմ Վարդանի հետ: Առաջին անգամ երբ գնացի Նարեկացի արվեստի կենտրոն, լսելով զուռնայի ձայնը, հոգիս տակնուվրա եղավ, զգացի ազգային պարի էներգետիկան, հզորությունը, հասկացա, որ պետք է պարեմ, եթե չպարեմ սխալ կլինի: Վարդանի մահից հետո առաջին անգամ էր, թեւերս բարձրացրի ու պարեցի երիտասարդների հետ: Այսօր այս հրաշալի երիտասարդների հետ մտածում ենք ազգային մշակույթը տարածելու մասին: Գագիկ Գինոսյանը սկսեց այս գործը ու այսօրվա այս երիտասարդները շարունակում են այն նրա հետ: ՈՒրախ եմ, որ այսօրվա պատանին, երիտասարդը հնարավորություն ունի սովորելու ազգային պարը, ես դրա հնարավորությունը ունեցա միայն 45 տարեկանում: Պարում ենք ընտանիքով, եղբորս ընտանիքով, երեխաներով, տղաս ծառայում է հայոց բանակում եւ նա էլ է ողջունում մեր այս նախաձեռնությունը: Արցախը իմ համար սուրբ հող է, ես այստեղ շատ թանկ բան ունեմ թողած, երկու օր է արցունքներս երիտասարդներից թաքցնելով պարում եմ: Ես հարգում եմ բոլոր ազգերի մշակույթը, բայց դրանով հանդերձ եթե չհարգեմ իմ մշակույթը, չճանաչեմ այն, ուրիշներինն էլ չեմ ընկալի>>,-ասաց Անահիտ Ստեփանյանը:
Հիշեցնենք, որ «Կարին» ազգային երգի պարի խումբը ստեղծվել է 2001 թվականին Գագիկ Գինոսյանի շնորհիվ, խմբի շնորհիվ բազում հայ երիտասարդներ ինչու չէ նաեւ տարեց մարդիկ սովորեցին, ճանաչեցին ազգային պարը, իմացան դրանց արմատների, պատմության մասին: Այսօր հպարտորեն կարելի է նշել, որ ազգային պարը նորից արդիական է դարձել ի շնորհիվ նաեւ «Կարին» ազգային երգի պարի խմբի:
Արմինե Նարինյան