Ադրբեջանի համար ցավոտ է Լեռնային Ղարաբաղի ներկայիս կարգավիճակն ու դրա ամրագրումը
Այս թեզը մինչ օրս էլ նրանց համար ակտուալ է, հակառակ դեպքում չէին հայտարարի, որ չեն հասնի մինչև Ստեփանակերտ կամ Սևանի ափ, Երևան: Նրանք հեռահար նման նպատակներ ունեն, բայց Ադրբեջանի համար առաջնային խնդիրը Նախիջևանի հետ անմիջական կապ ունենալն է, որի համար ամենահարմար տարբերակը Ղարաբաղը կլանելն է: Արցախի ժողովրդի կամարտահայտությունը պետք է հաշվի առնվի: Այնպես չէ, որ դրսում պետք է որոշում կայացնեն, բերեն, փաթաթեն ժողովրդին: Իսկ ժողովուրդն իր որոշումը կայացրել է, մարդիկ «այո» են ասել պետականությանը»,- ասաց Վահրամ Բալայանը:
ԼՂ ԱԺ փոխնախագահը նկատեց, որ անկախ Արցախի Հանրապետության գոյությունն է, որ իրենց համար ցավոտ է:
«Եթե նախկինում խոսվում էր Արցախը Ադրբեջանի կազմում ներգրավելու մասին, համատեղ պետություն ստեղծելու կամ Հայաստանի կազմում ներգրավելու մասին, ապա հիմա առաջնային է, շեշտադրվում է ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը: Սրա տակ ենթադրվում է պետականություն: Ժողովրդի կամարտահայտությունը դրսևորվել է այդ կերպ՝ պետականություն ունենալ: Անհնար է, որ Արցախի հետագա ապագան Ադրբեջանի կազմում լինի: Ժողովրդի ընտրությունը հարգել է պետք, ժողովուրդը պատրաստ է պայքարել իր անկախության համար»,- նշեց Վահրամ Բալայանը:
Իսկ թե ինչի՞ գնով պետք է ամրապնդվի Արցախի անկախությունը, ինչի՞ դիմաց Ադրբեջանը պետք է համակերպվի կարգավիճակի հետ, ԼՂ ԱԺ փոխնախագահը պատասխանեց. «Մենք բան չունենք տալու, ի՞նչ պետք է տանք, ի՞նչ կարող ենք տալ: Պատերազմի արդյունքում քարտեզը փոփոխության է ենթարկվել, հայ զինվորը ազատագրել է իր նախնիների հողը, նրանք պատերազմ են մեզ պարտադրել, մեր վզին պատերազմ են փաթաթել ու մենք հաղթել ենք, ինչը նշանակում է, որ մենք պետք է պետականություն ունենանք»:
Նա ասաց, որ Ղարաբաղի համար էլ ցավոտ կողմեր կան՝ Արցախը կորցրել է Շահումյանը, Մարտունու տարածքներից, Հյուսիսային Արցախը:
Դիտարկմանը, թե արդյո՞ք Կատալոնիայի շուրջ տիրող իրավիճակը կարող է ազդել ղարաբաղյան հիմնահարցի կարգավորման վրա, Վահրամ Բալայանն ասաց, որ հակամարտությունները տարբեր են յուրովի:
«Իսպանիայի իշխանությունները խոսում են հանրաքվեի խախտումների մասին, մեզ չեն ասել, որ մենք որևէ իրավական սխալ ենք թույլ տվել, որովհետև խորհրդային օրենքների շրջանակներում է ամեն ինչ արվել: Այնպես որ կան որոշակի տարբերություններ: Բայց ամեն դեպքում ակնհայտ է, որ կան հասարակական զարգացման օրինաչափություններ, որ մարդն ուզում է անկախ ապրել իր տարածքում, իր հայրենիքում: Գուցե այսօր ճնշեն, վաղը ճնշեն, բայց ի վերջո անկախության ձգտող փոքր պետությունները հասցնելու են դրան: Գուցե մեծ երկրները փող ունեն, զենք ունեն, բայց օր է գալիս, երբ այդ ամենը մարդու կամքի առաջ զրոյանում է, կամքը արտահայտվում է»,- շեշտեց նա:
Տիգրանուհի Մարտիրոսյան