Ստեփանակերտի քաղաքային շուկա կամ յոլա գնալու արհեստ
Ստեփանակերտի կենտրոնական շուկայում կարելի է տեսնել քաղաքի կոլորիտն իր գույներով , արցախցիներին իրենց նիստ ու կացով , անցյալով ու ներկայով: Համենայն դեպս կենտրոնական շուկայի վաճառականները այդպես են բնութագրում իրենց:
Ստեփանակերտի 36-ամյա բնակչուհի Իննեսսա Բաղդասարյանը, խոսելով շուկայում առևտրով զբաղվելու մասին, նշեց, որ հիմնականում թուրքական կամ չինական արտադրության ապրանք են վաճառում: Վերջինս ասաց, որ նախկինում ավելի հեշտ էր Թուրքիայից ապրանք բերել, սակայն հիմա նախընտրում են Երևանից, քանի որ Թուրքիա գնալու համար պահանջվում են ավելի մեծ ծախսեր, դրան զուգահեռ նաև հյուրանոցի և սննդի խնդիր կա: Իննեսսա Բաղդասարյանը հավելեց, որ Երևանում ևս Թուրքիայից և Չինաստանից են բերում իրենց ապրանքը , ուստի ավելի նպատակահարմար է գնալ Երևան: Զրուցակցիս համոզմամբ հիմնականում կարողանում են այնպիսի գներով վաճառել, որ նորից գնան ապրանք բերելու: Իսկ ապրանք բերելու համար ամիսը մեկ անգամ են գնում Երևան: Նա նշեց, որ շատ հաճախ կանգնում են լուրջ խնդրի առաջ: Երբ բերած ապրանքը չի վաճառվում, ստիպված ինքնարժեքից ցածր գնով են իրացնում:
57-ամյա Իրինա Սարուխանյանը, որ նույնպես հագուստ և կոշիկ էր վաճառում, նշեց, որ հազիվ ամիսը մեկ անգամ են գնում ապրանքի, քանի որ շուկայում հիմա առևտուրը քչացել է, նախկինի համեմատ պակասել է հաճախորդների թիվը: Վերջինս ասաց, որ մի քանի տարի առաջ ավելի հեշտ էր գնալ Թուրքիա և ապրանք բերել, սակայն հիմա նախընտրում են գնալ Երևան, որն ավելի նվազ ծախսեր է պարունակում: Իրինա Սարուխանյանը հավելեց, որ շուկայի հիմնական առավելությունը այն է, որ գինը սակարկելու հին ու բարի երևույթը մինչ այսօր էլ պահպանվում է և որ այստեղ գները ստանդարտ չեն:
Ստեփանակերտի կենտրոնական շուկայում հագուստից և կոշիկից բացի վաճառում են նաև մրգեր և բանջարեղեն:
Ի տարբերություն հագուստ վաճառողների, որոնք ապրանքի փչանալու խնդիր չունեն, մրգեր և բանջարեղեն վաճառողները կանգնած են այդ խնդրի առաջ:
68-ամյա Նաիրա Գաբրիելյանը ասաց, որ մրգեր և բանջարեղեն գնում է քաղաքի տարբեր մասերում գտնվող խանութներից: Իր խոսքով, եթե բանջարեղենը սկսում է նեխել, տանում են տուն և օգտագործում, իսկ եթե լրիվ փչանում է, թափում են: Նաիրա Գաբրիելյանը նշեց, որ շատ հաճախ գնված մթերքի գինը չեն կարողանում հանել :
Ի տարբերություն Նաիրա Գաբրիելյանի, 70-ամյա Ռոզա Ներսեսյանը մրգեր և բանջարեղեն բերում է Երևանից, քանի որ իր կարծիքով այնտեղ գները համեմատաբար էժան են: Նրա խոսքով ամռանը առևտուրը լավ է լինում, իսկ ձմռան ամիսներին՝ ոչ այնքան:
‹‹Ձմռան ամիսներին գրեթե առևտուր չի լինում, դրան զուգահեռ նաև շուկայում շատ ցուրտ է: Մթերքը ցրտահարվում է, այդ պատճառով էլ երկու ամիս գրեթե չենք աշխատում›› ,- ավելացրեց Ռոզա Ներսիսյանը :
Իսկ 61-ամյա Կարեն Սիմոնյանն էլ ասաց , որ բանջարեղենը վերցնում է գյուղացիներից, որոնք բերում և հանձնում են շուկայում: Նա նշեց, որ այս տարի նախորդ տարվա համեմատ մթերքը թանկ է: Իսկ վերջում հավելեց, որ շուկայում առևտրով զբաղվելը կրում է սեզոնային բնույթ և խոսել լավ եկամուտի մասին անհեթեթ է:
Անի Ավանեսյան